Słodka prawda o stewii

Ogólnie o słodzikach pisałam tutaj. Dzisiaj chcę opowiedzieć trochę więcej o stewii, która jest jeszcze dla większości osób tajemnicą. Już jakiś czas temu, na zaproszenie marek Nestea oraz Sprite, razem z Martyną wzięłyśmy udział w śniadaniu prasowym na jej temat. Była teoria, czyli rozmowy o substancjach słodzących oraz praktyka, podczas której próbowałyśmy potraw słodzonych stewią. Było smacznie i ciekawie, więc postanowiłam podzielić się z Wami tym, czego się dowiedziałam. Zapraszam na podsumowanie!

Co to właściwie jest STEWIA?

Stewia, a właściwie stevia rebaudiana, jest rośliną z rodziny astrowatych. Pochodzi z Paragwaju, gdzie ze względu na jej słodycz, plemiona Indian nazywaj ją Caa-chee, co oznacza miodowy liść. Na terenie Ameryki Południowej stewia jest znana i wykorzystywana już od setek lat. W latach 70. XX wieku, roślina ta zyskała dużą popularność w Japonii. Obecnie opanowała tam około 40% rynku środków słodzących.

Aktualnie uprawia się ją głównie w Brazylii, Urugwaju, Paragwaju, Tajlandii, Izraelu i Chinach. Cały proces zaczyna się w szklarniach, gdzie stewia rośnie do około 7-10 cm, a następnie przesadza się ją do gruntu. Dojrzała roślina osiąga do 1 m wysokości. Kwitnie, po czym następuje jej zbiór oraz suszenie. Stewię można uprawiać również w domu na własne potrzeby, ale zanim zaczniecie to robić, proponuję poczytać trochę o jej „upodobaniach”. :)

Stewia w proszku

Stewia w tabletkach

Jak bardzo słodka jest stewia?

Badania wykazały, że liście stewii są 15-45 razy słodsze od sacharozy, natomiast stworzony z niej słodzik jest 200 razy słodszy od cukru stołowego. Wynika to z faktu, że za właściwości słodzące tej rośliny odpowiadają glikozydy stewiolowe. Mogą one stanowić ok. 10% masy suchych liści, jednak tylko 2 z 9 – stewiozyd oraz rebaudiozyd A – mają znaczenie podczas produkcji słodzika.

Co sprawia, że stewia ma zerową kaloryczność?

Występujące w budowie stewiozydu oraz rebaudizydu A cząsteczki glukozy nie są wchłaniane z przewodu pokarmowego, co oznacza, że nie dostarczają kalorii do naszego organizmu.

Jakie są plusy i minusy stosowania stewii?

Plusy:

jest słodzikiem naturalnym;
jest odporna na temperaturę (do 200 ºC), co daje duże możliwości jej wykorzystania w przemyśle spożywczym;
można ją długo przechowywać;
ma zerową kaloryczność;
dobrze rozpuszcza się w wodzie i alkoholach;
może być spożywana przez dzieci, osoby starsze oraz kobiety w ciąży;
jest źródłem cennych składników mineralnych, zawiera m. in. wapń, potas, magnes, cynk, krzem oraz selen;
nie podnosi poziomu cukru we krwi, jest bezpieczna dla diabetyków;
można uprawiać ją w domu.

Minusy:

nie karmelizuje się oraz nie fermentuje, a co za tym idzie, nie można używać jej np. jako pożywki dla drożdży;
ze względu na wysoką słodycz, używa się jej w małych ilościach, co niekiedy może sprawiać problemy – odmierzania i dawkowana trzeba się nauczyć;
czasem pozostawia nieprzyjemny posmak w ustach;
jest trudna i wymagająca w uprawie.

* Jako źródło informacji wykorzystałam raport „Słodka prawda o stewii.” opracowany we współpracy z ekspertami dr hab. inż. Wojciechem Kolanowskim oraz mgr inż. Magdaleną Jarzynką.

Na koniec kilka Instagramowych migawek ze spotkania i przykłady dań z użyciem stewii.